Z okazji obchodzonego dziś Dnia Niepodległości Indii, postanowiłam przybliżyć Wam symbole narodowe tego kraju… a jest ich aż 17! Sama nie miałam pojęcia o wielu z nich. Zapraszam zatem do czytania i mam nadzieję że dowiecie się czegoś nowego o Indiach.
Hymn narodowy Indii – Jana Gana Mana
Hymn Indii Jana Gana Mana został skomponowany przez Rabindranatha Tagore’a. Po raz pierwszy zaśpiewano go w trakcie Indyjskiego Kongresu Narodowego 27 grudnia 1911 roku. Pierwsza zwrotka tej pieśni została wybrana na hymn narodowy przez Zgromadzenie Narodowe 24 stycznia 1950 roku.
W 2016 Indyjski Sąd Najwyższy nakazał odgrywanie hymnu narodowego przed każdym seansem filmowym – widzowie muszą wstać i oddać honor fladze wyświetlanej na ekranie. W 2018 roku zmienino ten przepis, granie hymnu nie jest obowiązkowe, jednak widzowie muszą wstać jeśli zostanie on zagrany.
Flaga narodowa Indii – Tiranga
Flaga narodowa Indii jest symbolem wolności i jedności tego kraju. Jest to poziomy prostokątny kształt z trzema kolorami. Flaga narodowa Indii jest również nazywana Tiranga lub Tricolor. Nazwa trzech kolorów to szafran indyjski (kolor pomarańczowy) na górze, biały w środku i indyjska zieleń na dole. Szafran symbolizuje odwagę i poświęcenie, biel symbolizuje prawdę i pokój, a kolor zielony jest znakiem wiary i płodności. Pośrodku flagi Indii znajduje się czakra Ashoka z 24-ramiennym kołem, w kolorze granatowym. Do wykonania flagi indyjskiej używa sie tkaniny Khadi lub jedwabiu.
Dowiedz się więcej ciekawostek na temat historii flagi Indii.
Przyrzeczenie narodowe Indii – przysięga wierności
Przyrzeczenie Narodowe (National Pledge) jest przysięgą wierności Republice Indii. Przysięga została napisana w 1962 roku. Przyrzeczenie to odczytuje się podczas ważnych wydarzeń publicznych, takich jak np. obchody Dnia Niepodległości i Dnia Republiki oraz podczas niektórych wydarzeń szkolnych.
Indie to mój kraj, a wszyscy Hindusi są moimi braćmi i siostrami.
Przyrzeczenie Narodowe Indii
Kocham swój kraj i jestem dumny z jego bogatego i różnorodnego dziedzictwa.
Zawsze będę starał się być tego godny.
Będę okazywał szacunek moim rodzicom, nauczycielom i wszystkim starszym i wszystkich traktował uprzejmie.
Mojemu krajowi i mojemu ludowi przyrzekam moje oddanie. Tylko w ich pomyślności leży moje szczęście.
Narodowa pieśń Indii – Vande Mataram
Vande Mataram swój status pieśni narodowej Indii otrzymała 24 stycznia 1950 r. na mocy indyjskiej konstytucji. Pieśń ta była źródłem motywacji dla każdego walczącego o wolność w czasach starań o niepodległość. „Vande Mataram” pierwotnie była hymnem narodowym Indii, ale „Jana Gana Mana” została przyjęta jako hymn po uzyskaniu przez Indie niepodległości.
Narodowa waluta Indii – rupia indyjska
Symbol rupii indyjskiej powstał w wyniku otwartego konkursu wśród obywateli Indii. Zwycięski projekt zgłosił Udaya Kumar. Symbol jest połączeniem znaku „Ra” ze skryptu dewanagari z dwoma równoległymi poziomymi paskami biegnącymi u góry, przedstawiającymi flagę narodową, a także znak „równości”. Ten nowy symbol rupii indyjskiej został przyjęty przez rząd Indii 15 lipca 2010 r. Wcześniej walutę oznaczano Rs lub Re. Nowy znak jest ekskluzywny dla rupii indyjskiej i różni się od pozostałych krajów, w których walutą jest również rupia (Sri Lanka, Pakistan, Nepal).
Godło narodowe Indii
Godło jest adaptacją Lwiej Stolicy Ashoki, posągu z 250 roku p.n.e. Obecna wersja godła została oficjalnie przyjęta 26 stycznia 1950 r., w dniu, w którym Indie stały się republiką. W ostatecznie przyjętym emblemacie widoczne są tylko trzy lwy, czwarty jest niewidoczny. Koło pojawia się w reliefie pośrodku liczydła, z bykiem po prawej i galopującym koniem po lewej, a zarysy czakr Dharmy po prawej i lewej stronie. Koń i byk są przedstawione tuż pod liczydłem. Byk reprezentuje ciężką pracę i wytrwałość, podczas gdy koń reprezentuje lojalność, szybkość i energię. Integralną częścią emblematu jest motto wpisane pod liczydłem: „Tylko prawda triumfuje” (sanskryt : सत्यमेव जयते) .
Rzeka narodowa Indii – Ganges
Rzeka Ganges, zwana także Ganga, to rzeka w północnej części Indii, która płynie w kierunku granicy z Bangladeszem. Jest to najdłuższa rzeka w Indiach i płynie przez około 1569 mil począwszy od Himalajów do Zatoki Bengalskiej. Ganges ma drugi co do wielkości zrzut wody na świecie, a jej dorzecze jest najbardziej zaludnione, zamieszkuje je ponad 400 milionów ludzi. Oprócz dostarczania wody pitnej i nawadniania pól, rzeka Ganges jest niezwykle ważna dla hinduskiej populacji również ze względów religijnych.
Rzeka Ganges jest uważana za ich najświętszą rzekę i jest czczona jako bogini Ganga Ma lub „Matka Ganges”. Pobożni hindusi kąpią się w rzece, aby oczyścić swoje grzechy. Hindusi wierzą również, że po śmierci wody rzeki Ganges są potrzebne, aby dotrzeć do Świata Przodków. Dlatego hindusi przynoszą ciała swoich zmarłych nad brzeg rzeki w celu kremacji, a następnie ich prochy są rozrzucane do wody. Miasto Waranasi jest najświętszym z miast położonych wzdłuż rzeki Ganges i wielu hindusów podróżuje tam, umieszczając w rzece prochy swoich najbliższych.
Narodowe zwierzę Indii – tygrys bengalski
Tygrys bengalski został ogłoszony narodowym zwierzęciem w Indiach w kwietniu 1973 roku, wtedy również rozpoczęto Projekt Tygrysów mający na celu ochronę tych zwierząt w Indiach. Tygrys bengalski symbolizuje siłę, zwinność i moc. Często nazywany jest Panem dżungli. Populacja tygrysów w Indiach wynosi obecnie 2967, co stanowi 70 procent światowej populacji tygrysów. Tygrysy bengalskie można spotkać w indyjskich parkach narodowych: Tadoba, Ranthambore, Sundarbans, Sariska, Jim Corbett oraz Bandhavgarh. Warto wspomnieć, że do 1972 roku to Lew był zwierzęciem narodowym Indii. Tygrysa bengalskiego mozna znaleźć w wielu stanach Indii, podczas gdy lew azjatycki występuje jedynie w stanie Gudżarat.
Narodowy ptak Indii – paw
Paw to przepiękny ptak o spektakularnych kolorach. Swoim pięknem, wdziękiem i radością oddaje ducha Indii. W 1963 roku paw został ogłoszony Narodowym Ptakiem Indii.
Paw jest związany z mitologią hinduską, jest pojazdem Lorda Kartikey, Bogini Saraswati i Bogini Mahamayuri. Pawia można spotkać na całym subkontynencie indyjskim, rozciągającym się od Dżammu i Kaszmiru, wschodniego Mizoram, południowego Assam, półwyspu indyjskiego i innych ciepłych miejsc, gdzie występuje w dużych ilościach. Ze względu na wspaniałe kolory pawie są łatwo rozpoznawalne i są dobrze znane każdemu mieszkańcowi Indii. Ja mam to szczęście, że mogę je podziwiać z okien swojego mieszkania.
Narodowy kwiat Indii – lotos
Lotos został wybrany jako narodowy kwiat Indii, ponieważ zajmuje wyjątkową pozycję w sztuce i mitologii starożytnych Indii oraz od niepamiętnych czasów jest pomyślnym symbolem kultury indyjskiej.
Lotos jest jednym z najszerzej występujących kwiatów w Indiach. Rośnie w stawach, jeziorach i przydomowych ogrodach.
Według Bhagavad Gita lotos to metafora braku przywiązania: tak jak lotos pozostaje nietknięty przez błotniste wody, w których rośnie, tak ludzie powinni wznieść się ponad ziemskie przywiązania. Lotos symbolizuje również wiedzę i piękno. Bogini nauki – Saraswati przedstawiana jest jako siedząca na nim. Kwiat lotosu jest integralną częścią hinduskich rytuałów i ceremonii. Odcisk lotosu znajduje się na medalionach przyznawanych przez rząd Indii. Lotos znajduje się także w logo obecnie rządzącej partii Bharatiya Janata (BJP).
Narodowy owoc Indii – mango
Mango w Indiach nazywane jest często Królem Owoców. Od czasów starożytnych mango zajmowało w Indiach szczególną pozycję. Przez wielu ludzi mango uważane jest za pokarm Bogów. Jako narodowy owoc Indii reprezentuje dobrobyt, obfitość i bogactwo. Kwiaty mango są integralną częścią kultu Bogini Saraswati. Liście mango są uważane za pomyślne, dlatego też pięć połączonych ze sobą liści mango jest obowiązkowym składnikiem rytuałów hinduskich.
Istnieje wiele odmian tego owocu i naprawdę ciężko jest wybrać tą najsmaczniejszą.
Narodowe drzewo Indii – figowiec bengalski (Banian)
Podczas ruchu niepodległościowego Indii, Brytyjczycy zabili setki rebeliantów, wieszając ich na drzewach banian. Następnie niepodległe już Indie uczyniły z niego swoje narodowe drzewo. Jedność Indii odzwierciedla niesamowita struktura i głębokie korzenie tego drzewa. Jest ono również nazywane Kalpavriksha, co oznacza „drzewo spełniające życzenia”.
Drzewo banian jest często wspominiane w starożytnych indyjskich tekstach, gdzie reprezentuje boskiego stwórcę i jest symbolem długowieczności.
Spacerując po terenach przyświątynnych w Indiach można zauważyć celowo posadzone tam drzewo banian. Historie o tym drzewie często opowiadane są w domach, szkołach i świątyniach. Jedna z nich mówi o kobiecie imieniem Savitri, której mąż zmarł, gdy modlił się pod drzewem. Żona udała się do królestwa zmarłych, aby go odnaleźć. Savitri spotkała tam Yamę, Pana Śmierci i udało jej się odzyskać życie męża. Po dziś dzień w czerwcową noc w trakcie pełni księżyca niektóre indyjskie kobiety poszczą i gromadzą się wokół drzewa banian, modląc się o długie i zdrowe życie swoich mężów.
Narodowe zwierzę dziedzictwa Indii – słoń indyjski
Kiedy słoń został ogłoszony Narodowym Zwierzęciem Dziedzictwa Indii w 2010 roku, oczekiwano że od tego momentu słonie na wolności, jak i te w niewoli będą lepiej traktowane. Specjalny raport (Raport Gajah) opublikowany w 2010 r. zawierał wiele szczegółowych zaleceń dotyczących poprawy zarządzania słoniami w Indiach. Jednak ponad 10 lat później wydaje się, że nadal czeka nas długa droga, aby zapewnić lepsze warunki tym zwierzętom.
W 2020 roku ukazała sie trzecia edycja raportu – Elephants, Not commodities. Wyniki tego raporty są szokujące. W Indiach jest 21 miejsc , w których znajduje się 509 słoni, a 45% (225) z nich było i nadal jest trzymanych w bardzo skrajnych warunkach. Organizacja World Animal Protection India pracuje obecnie nad zakazem przejażdżek na słoniach w Amer Fort w Dżajpurze, gdzie ponad 100 słoni zapewnia codzienne przejażdżki dla turystów. Warto pamiętać, że według Czerwonej Księgi IUCN słonie indyjskie są zagrożone wyginięciem.
Narodowy gad Indii – kobra królewska
Kobra królewska to najdłuższy jadowity wąż na świecie. Występuje w lasach Azji Południowo-Wschodniej i w Indiach.
Kobra królewska w Indiach kojarzy się z ornamentem Pana Śiwy oraz energią Kundalini. Czasami jest również postrzegana jako pół-bóg. Od 2010 roku kobra królewska lasów Indii i Azji Południowo-Wschodniej, znajduje się na czerwonej liście IUCN.
Narodowe zwierzę wodne Indii – delfin rzeczny (delfin rzeki Ganges )
Delfin rzeki Ganges został oficjalnie odkryty w 1801 roku. W 2009 r. rząd Indii ogłosił delfina rzeki Ganges Narodowym Zwierzęciem Wodnym. Głownym celem było uratowanie go przed wyginięciem. Zwięrze to może przetrwać jedynie w czystych wodach, dlatego też delfin ten postrzegany jako odzwierciedlenie stanu czystości rzeki Ganges. W mitologii Indii delfin jest uważany za pojazd Bogini Ganga. W stanie Bihar znaduje sie sanktuarium Delfina Gangesu.
Narodowe Warzywo Indii – Dynia ( Kaddu)
Kaddu, zwana także dynią indyjską rośnie na terenie całych Indii i nie wymaga dobrych warunków glebowych. Ludzie często nazywają ją „warzywem ubogich”, ponieważ łatwo rośnie w każdych warunkach. Najsłynniejsze danie z tego warzywa to „Meetha Kaddu” słodkie wytrawne curry z dyni. Inne popularne dania to chałwa z dyni lub dyniowy, ryżowy pudding (kheer).
Narodowy kalendarz Indii – kalendarz Saka
Kalendarz sakha jest używany w Indiach obok kalendarza gregoriańskiego. Często nazywany jest też kalendarzem Shalivahana Saka. Oficjalnym początkiem kalendarza był 1 ćajtra, 1879 ery Saka, czyli 22 marca 1957. Miesiące kalendarzowe są zgodne ze znakami zodiaku tropikalnego, a nie z gwiazdowym zodiakiem.
Chaitra ( ćajtra) to pierwszy miesiąc kalendarza. Chaitra ma 30 dni i zaczyna się 22 marca, z wyjątkiem lat przestępnych, kiedy ma 31 dni i zaczyna się 21 marca. Wszystkie miesiące w pierwszej połowie roku mają 31 dni, aby uwzględnić wolniejszy ruch słońca w tym czasie. Lata liczy się według ery Saka (na pamiątkę zwycięstwa nad Sakami), która zaczęła się (rok 0) w 78 r. Aby określić, czy rok jest przestępny należy dodać 78 do roku ery Saka – w rezultacie, jeśli rok jest rokiem przestępnym w kalendarzu gregoriańskim, to jest również przestępnym w erze Saka.
Kalendarz Saka był opracowany przez specjalny komitet reformy kalendarza (Calendar Reform Committee). Głowne zadanie tego komitetu polegało na ujednoliceniu bardzo licznych systemów liczenia czasu występujących w Indiach.
Ile narodowych symboli Indii już znaliście?
Ciekawa jestem ile z powyższych symboli znaliście i co Was najbardziej zaskoczyło?
Dajcie znać w komentarzach.
