Ajurweda – filozofia w rytmie natury

Nie ma doskonałego przepisu na idealne życie. W tym zabieganym świecie szukamy szybkich rozwiązań, które sprawią, że poczujemy się lepiej. Pragniemy czegokolwiek, co da nam chwilowe poczucie spełnienia i szczęścia. Jednak długotrwałe zmiany biorą się z akceptacji, szczerej chęci podjęcia wysiłku. By do tego dotrzeć, musimy zacząć z właściwego miejsca. Działając z serca i z miłością. Przede wszystkim do samego siebie.

Ajurweda – równowaga rozumiana wielopoziomowo

Ayurveda (Ayu – życie; veda – wiedza) w najprostszym tłumaczeniu, to wiedza o życiu. Dosłownie bywa tłumaczona jako nauka o długim życiu. Uczy nas jak żyć w równowadze z naturą i jej cyklami. Pomaga zrozumieć otaczający świat, dając narzędzia, by żyć w harmonii. Nie zajmuje się jedynie ciałem fizycznym. Bowiem istota ludzka to powiązane ze sobą ciało fizyczne, zmysły, umysł i dusza.

Nadrzędnym celem ajurwedy jest pomoc w utrzymaniu zdrowia: „utrzymać zdrowie zdrowych i leczyć choroby chorych”. Holistyczne podejście którym się cechuje, przywraca zdrowie na wszystkich poziomach: fizycznym, mentalnym, emocjonalnym i duchowym. Jej piękno polega na prostocie koncepcji i wszechstronności narzędzi.

Te z kolei są nie tylko naturalne, ale przede wszystkim nieinwazyjne – nie wywołują skutków ubocznych. Niezmiernie ważne jest zindywidualizowane podejście, w którym istotną rolę odgrywa osobista relacja pacjenta z lekarzem, oparta na zrozumieniu i współczuciu. Praktyk ajurwedy jest w stanie przywrócić zdrowie na wszystkich wspomnianych poziomach, dostosowując swoje narzędzia do naszych potrzeb.

Żyjemy za szybko, coraz mniej świadomie

Zdrowy człowiek to ten, który żyje prosto: zapewnia sobie jakościowy i ilościowy sen w nocy, znajduje czas na wypoczynek i wyciszenie w ciągu dnia, żywi się naturalnymi, świeżymi i sezonowymi produktami bez pośpiechu, w odpowiedniej ilości i porze. Szanuje okresy aktywności, które równoważy okresem należytego odpoczynku.

Tymczasem rozwój technologiczny wpłynął na to, że możemy pracować niemalże całą dobę. Jadamy posiłki, które ze względu na brak czasu przygotowuje nam ktoś inny. Pracujemy w zamkniętych pomieszczeniach ze sztucznym oświetleniem. Korzystamy z klimatyzowanych samochodów i wnętrz, przez co przestaliśmy w dużej mierze reagować na warunki atmosferyczne. Stymulujemy się ogromną ilością bodźców każdego dnia. Żyjemy za szybko. Coraz mniej świadomie.

To właśnie brak harmonii z naturą i jej cyklami niesie ze sobą nierównowagę, wywołuje problemy z koncentracją, choroby, brak satysfakcji w życiu, poczucie zagubienia. Nie możemy żyć efektywnie, jeśli pozostajemy oddzieleni od natury. Wszystko, co istnieje dookoła nas, składa się z tych samych elementów – to, co na zewnątrz, w środowisku, znajduje też odbicie w naszych ciałach. Jesteśmy mikrokosmosem – odzwierciedleniem wszechświata odwzorowującego się w nas w skali mikro.

Mądrość czerpana z natury

Aspekty natury takie jak pory roku, czy pory dnia, ale też nasze własne emocje, możliwe są do wyjaśnienia poprzez zasadę pięciu elementów, z których wszystko powstaje. Te pięć żywiołów o których uczy nas ajurweda to: Ziemia (prithvi), Woda (jala), Ogień (agni), Powietrze (vayu) i Eter (akasha).

Dodatkowo wyróżniamy trzy dosze (dosha – oznacza rozkład, zburzenie): vata, pitta, kapha. Są one siłami natury oddziałującymi na nas i posiadającymi swe unikalne właściwości. Dosze przejawiają się nie tylko w człowieku, ale także w otaczającym nas świecie. Manifestują się też w czasie – w jego rytmach i cyklach, porach dnia, roku i okresach życia (dzieciństwo, okres dorosłości, starość).

Czym więc charakteryzuje się każda z dosz:

• vata – składa się z elementu powietrza i eteru. Odpowiada za ruch i związane z nim funkcje w ciele: oddychanie, krążenie, myślenie. Od strony emocji ma wpływ na kreatywność, elastyczność, ale także na niepokój i strach.
• pitta – składa się z ognia i wody. Odpowiada za metabolizm, głód i pragnienie. Emocjonalnie powiązana z odwagą, ambicją, gniewem i dumą.
• kapha – składa się z wody i ziemi. Odpowiada za wiązanie i strukturę kości, ścięgien, mięśni, płynów. Ma wpływ na miłość, poświęcenie, chciwość i zazdrość.

W trakcie naszego życia przechodzimy przez trzy główne fazy. Czasy dzieciństwa to okres doszy kapha. Dosza pitta zaczyna się w momencie dojrzewania i trwa do wieku średniego. W okresie mniej więcej 55 lat (lub przy kobiecej menopauzie, która może pojawić się wcześniej), wchodzimy w okres doszy vata.

Jak to się dzieje, że mamy konkretną konstytucję?

Każdy z nas przychodzi na świat z określoną kombinacją wszystkich trzech dosz. Nazywamy ją prakriti – to taki nasz biologiczny paszport, który nie zmienia się w ciągu naszego życia. Jednocześnie jest to złota proporcja dosz, zapewniająca nam równowagę i zdrowie.

Przygotowując się do poczęcia dziecka należy mieć na uwadze cel nadrzędny – jego zbalansowana konstytucja. To stan dosz rodziców w momencie poczęcia ma znaczący wpływ na naszą prakriti, a plemniki i komórka jajowa są w momencie zapłodnienia przekaźnikiem tego stanu.

To, co robisz na co dzień ma znaczenie

Każdego dnia i w każdej chwili, stosunek trzech dosz względem siebie jest zależny od tego, co robimy. Jeśli odchylenia są niewielkie i tymczasowe, powinno się nam udać pozostać przy zdrowiu. Przy założeniu, że podejmujemy kroki, by przywrócić równowagę w naszych doszach, nie dopuszczając niezdrowych nawyków do wkradnięcia się na stałe w nasz styl życia.

Ajurweda dotyka naszej duchowości, wpływa na nasze przyzwyczajenia po to, by każdy z nas mógł osiągnąć stan zdrowia i szczęścia. Ciało jest podporządkowane umysłowi, a umysł duszy. I tylko zrównoważony umysł i zadowolona dusza są nam w stanie dać prawdziwe zdrowie i szczęście.

Ajurweda uczy samowiedzy i samoodkrywania. Zachęca do samopoznania kim jesteśmy, jak możemy zmienić swoje życie, by osiagnac maksimum swojego zdrowia, swojego zdrowotnego potencjału.

Zasady, według których funkcjonuje wszechświat i nasz własny organizm pomagają nam zadbać o nasze zdrowie i dążyć do samouzdrowienia. Każdy z nas ponosi odpowiedzialność za własny stan zdrowia i może być dla siebie uzdrowicielem.

Dlatego chcąc uprościć definicję możemy śmiało powiedzieć, że ajurweda to nauka o samouzdrawianiu.

Recepta na doskonałe samopoczucie i szczęcie

Równowaga i umiar, to integralna część życia i zdrowia. Myśląc ajurwedycznie zaczniemy rozumieć swoją unikalność, nasze wymagania dla utrzymania dobrego zdrowia i to, jak nasze potrzeby zmieniają się w zależności od okresu w życiu, czy pór roku.

Znając podstawowe zasady będziemy wiedzieć jak i kiedy podjąć konkretne kroki, co jeść , żeby utrzymać zdrowie i witalność oraz cieszyć się życiem. Nasza unikalna konstytucja jest punktem wyjścia do tego, jak być zdrowym.

Wszystko może być zarówno lekarstwem, jak i trucizną, w zależności od tego, jak zostanie użyte. By równoważyć dosze, potrzebujemy przestać obciążać je podobnym do niej elementem, a dostarczyć jej przeciwieństwo. Z natury.

Kochaj swoje ciało. Kochaj swoją duszę.

Nasz organizm jest jedyny w swoim rodzaju. Tylko my sami jesteśmy w stanie odkryć, czego potrzebuje, by być w najwyższej formie. Terapeuta podpowie i wytyczy nam kierunek. Najważniejsza jest świadomość, że tylko my możemy poprawić swoje samopoczucie, bo to droga, którą koniec końców każdy z nas przemierza sam.

Kto ma uregulowane jedzenie, sen, pracę i wypoczynek,
Nie będzie miał problemów materialnych ani fizycznych,
Kto zachowuje umiar w jedzeniu i wypoczynku,
Kto z umiarem spełnia wszelkie uczynki i kto umiarkowaną
Ilość czasu poświęca na sen i czuwanie, doświadczy błogostanu.

Bhagawadgita

Wszyscy pragniemy równowagi. Ta przychodzi wraz ze zwolnieniem tempa, wzięciem należytej głębokości oddechu. Z próbą zrozumienia i usłyszenia naszego ciała oraz jego potrzeb. Korzystajmy z narzędzi, jakie daje nam mądrość ajurwedy. Jest ona ponadczasowa i uniwersalna. A jej należyte zrozumienie pomaga nam być uzdrowicielami samych siebie.

Namaste! (Światło we mnie pozdrawia światło w Tobie). Pokłon Tobie.

Ze względu na fakt, że sporo terminów odnalazło już swoje miejsce w naszym języku, w naszych tekstach będziemy używać pisowni polskiej (np. ajurweda, dosza, satwa, radżas, odżas).